**شهادت در راه خدا چیزی نیست که بتوان آنرا با سنجش های بشری و انگیزه های مادی ارزیابی کرد . حضرت امام خمینی (ره)
**پندار ما اینست که شهداء رفته اند و ما مانده ایم ، اما حقیقت اینست که شهداء مانده اند و زمان ما را با خود برده است . شهید سید مرتضی آوینی (سید شهیدان اهل قلم ) **من کان لله ، کان الله له ( هرکه با خدا باشد ، خدا با اوست ) راه شهداء رفتنی است ، شنیدنی نیست ! اگر مرد رهی بسم لله .... در آغاز مباحثمان در مورد سوابق اختلافات مرزی ایران وعراق به طور مفصل می پردازیم : قراردادهای بین ایران وعثمانی : قرارداد آماسیه ) ۱۵۵۵ م ـ ۹۶۳ هجری قمری : اولین پیمان صلحی که پس از جنگهای بیست ساله بین ایران وعثمانی به امضاء رسید قرارداد آماسیه بود که بین شاه طهماسب صفوی و سلطان سلیمان پادشاه عثمانی برای حفظ صلح بین دو کشور مسلمان منعقد شد . از فاصله سالهای ۱۵۵۵ م تا ۱۹۷۵ م یعنی در طی ۴۲۰ سال حدود ۱۸ عهدنامه بین دو کشور امضاء شد . از قرن ۱۹ به بعد دولت های روس و انگلیس ، نقش مستقیمی در انعقاد عهدنامه ها بین دو کشور ایران و عثمانی داشتند .آنها همیشه منافع ایران را نادیده گرفته و با تهدید و جوسازی مواد عهدنامه را به ایران تحمیل می کردند . تعدادی از قراردادهای مهم بین ایران وعثمانی : قرارداد زهاب ۱۶۳۹ م قرارداد کردان ۱۷۴۶ م قرارداد ارز روم اول ۱۸۳۳ م قرارداد ارز روم دوم ۱۸۴۷ م براساس قرارداد دوم ارز روم دولت ایران قبول کرد که به شرط پذیرش حاکمیت ایران بر اراضی شرقی زهاب و کرند از سوی عثمانی ، از دعاوی خود درباره اراضی غربی زهاب دست بردارد . ایران همچنین از ادله ای که حاکمیت آنرا بر سلیمانیه مسجل می ساخت ، به شرط پذیرش حاکمیت ایران بر شهر بندری محمره ( خرمشهر ) و جزیره الخضر(آبادان) و اراضی ساحل شرقی اروند رود ( که در تصرف ایران بود ) از سوی عثمانی ، دست برداشت . عثمانی ها نیز متعهد شدند تا حق تردد کشتیها ایرانی را در اروند که در تصرف ایران بود به رسمت شناخته و مانع از آن نگردد . نماینده ایران در انعقاد قرار داد میرزا تقی خان امیرنظام ( امیر کبیر ) بود که به شهادت یک عضو انگلیسی کمیسیون ، برجسته ترین فرد از نمایندگان ۴ دولت ( ایران /عثمانی /روس و انگلیس ) به شمار می آمد و تلاش فراوان در خصوص احراز حاکمیت ایران بر خرمشهر و ساحل چپ اروند رود بسیار نمایان است . دولت روس و انگلیس که از نفوذ آلمان در ایران احساس خطر می کردند در سال ۱۹۰۲ م برای تقسیم ایران باهم به توافق رسیدند به موجب قرارداد ۱۹۰۷ م ایران به سه منطقه تقسیم شد بخش شمالی ایران سهم شوروی ـ بخش جنوبی سهم انگلیس و منطقه مرکزی نیز بیطرف شناخته شد . شمارا به خدای بزرگ می سپارم شادی روح شهدای اسلام بالاخص شهدای استان ایلام صلوات |